"ลูกติดยาเสพติด" 

คือปัญหาที่สร้างความกังวลใจให้ผู้ปกครองเป็นอย่างมาก หนึ่งในปัญหาที่ผู้ปกครองมักจะย้อนถามตนเองอยู่เสมอ ว่าเป็นเพราะความล้มเหลวในการเลี้ยงดูของตนเองหรือไม่ การติดยาเสพติดไม่ได้เกิดจากการเลี้ยงดูเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีอีกหลายปัจจัยที่ผู้ปกครองไม่สามารถควบคุมได้ถึงแม้จะพยายามอย่างดีที่สุดแล้วก็ตาม

เลี้ยงลูกดีที่สุดแล้ว แต่ทำไมลูกยังติดยาเสพติด?

เมื่อพบว่าลูกหลานติดยาเสพติด หลายครอบครัวที่เลี้ยงลูกด้วยความรักและเอาใจใส่อาจมีความรู้สึกเสียใจและสงสัยว่า "เราเลี้ยงลูกผิดพลาดตรงไหน" แต่ความจริงเเล้วปัจจัยที่นำไปสู่การติดยาเสพติดในวัยรุ่นนั้นมีมากกว่าที่คิด หากไม่ได้เกิดขึ้นจากสาเหตุสถานภาพทางครอบครัวที่มีปัญหาโดยตรง ก็อาจเกิดจากปัจจัยเหล่านี้ได้ ซึ่งเป็นปัจจัยที่สำคัญไม่แพ้กันสำหรับการติดยาเสพติดของวัยรุ่น ได้แก่

1. อิทธิพลจากกลุ่มเพื่อน

การคบเพื่อนเป็นอีกปัจจัยสำคัญของเด็กวัยรุ่นที่มักจะนำไปสู่การเกิดปัญหายาเสพติด กลุ่มเพื่อนที่มีพฤติกรรมเสี่ยง หรือใช้สารเสพติดอยู่แล้ว อาจมีการชักจูงกันให้ลองเสพ หรือเกิดการเลียนแบบพฤติกรรมของกลุ่มเพื่อนเพียงเพราะต้องการการยอมรับ

2. พฤติกรรมอยากรู้อยากลองของวัยรุ่น

วัยรุ่นซึ่งอยู่ในช่วงกำลังอยากรู้อยากลองสิ่งใหม่ๆ หากอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่มีความเสี่ยงในการใช้ยาเสพติด ก็อาจเกิดการอยากลองอย่างไม่ได้ยั้งคิด หรือเป็นอารมณ์ชั่ววูบโดยไม่คำนึงถึงผลเสียที่ตามมา

3. อิทธิพลของสื่อ

อีกหนึ่งสิ่งที่ผู้ปกครองอาจจะคาดไม่ถึง เนื่องจากในเวลาส่วนตัวหรือเมื่อลับตาผู้ปกครองเองก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าลูกหลานได้มีการรับชมสื่อที่มีเนื้อหาที่เหมาะสมหรือไม่ เช่น การที่ในละครหรือในสื่อมีการสูบบุหรี่แล้วดูเท่ห์ คนที่ดื่มสุราคือคนที่เข้าสังคมเก่ง ซึ่งสื่อเหล่านี้อาจทำให้วัยรุ่นที่การคิดวิเคราะห์ยังไม่รอบคอบ หลงคิดว่าเป็นสิ่งที่น่าเอาเป็นแบบอย่าง

4. เกี่ยวกับช่วงวัย

เนื่องจากวัยรุ่นเป็นวัยที่สมองยังพัฒนาได้ไม่เต็มที่ โดยเฉพาะในส่วนของการคิดวิเคราะห์ จึงส่งผลต่อการตัดสินใจ หรือหลงผิดได้ง่าย ถึงแม้อาจจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีแล้วก็ตามก็อาจจะเกิดความเครียดจากเรียนหรือความกดดันทางด้านสังคม จึงอาจคิดหาทางออกโดยการใช้ยาเสพติด

5. บทบาทในครอบครัวที่ไม่ชัดเจน

อาจเป็นสิ่งที่หลายคนไม่ได้นึกถึงหรือสังเกต การขาดความชัดเจนในบทบาทหน้าที่และความรับผิดชอบภายในครอบครัว พ่อแม่ไม่ได้ร่วมกันแบ่งบทบาทหน้าที่ในการอบรมลูก และประสานงานกันเมื่อมีปัญหาได้ไม่ดี ไม่กำหนดขอบเขตที่เหมาะสมในแต่ละคน เมื่อเด็กไม่มีกรอบบทบาทและหน้าที่ชัดเจน อาจทำให้เด็กไม่รู้ว่าใครคือคนกำกับ คนดูแล หรือคนปลอบโยน พวกเขาจึงมักหันไปหากลุ่มเพื่อนหรือสิ่งเร้าภายนอกเพื่อเติมเต็มช่องว่าง จนอาจนำไปสู่การใช้สารเสพติด

6. การตอบสนองทางอารมณ์ของครอบครัว

ในบางครั้งอาจเกิดการตอบสนองที่บกพร่องหรือแสดงอารมณ์ทางด้านลบในครอบครัวโดยไม่รู้ตัว อาจสร้างผลกระทบทางลบต่อลูก ทำให้เด็กเกิดภาวะเครียด ซึมเศร้า หรือโกรธเกลียดซึ่งสะสมไว้ และเด็กที่มีปัญหาทางด้านอารมณ์มักถูกชักจูงโดยเพื่อนได้สูง จนอาจติดยาเสพติดได้ง่าย

ลูกติดยาคือความล้มเหลวในการเลี้ยงลูกใช่หรือไม่?

อย่างที่กล่าวในข้างต้นไว้นั้น จะเห็นว่ามีหลายปัจจัยที่ทำให้ลูกหลานมีปัญหายาเสพติด การติดยาของลูกไม่สามารถตัดสินได้ว่าคือ 

ในการเลี้ยงดูเพียงอย่างเดียว เเต่หากเรามองอีกเเง่ อาจเรียกสิ่งนี้ได้ว่าเป็นเพียง

 “ความผิดพลาด” 

โดยที่อาจไม่ได้ตั้งใจของทั้งสองฝ่ายในช่วงเวลาหนึ่ง หากลองคิดในอีกมุมนึงแล้วนั้น บนโลกนี้ไม่มีใครไม่เคยผิดพลาด ทุกคนต่างมีเรื่องที่เคยทำพลาดแตกต่างกันไป และความผิดพลาดนี้เป็นสิ่งที่ยังสามารถร่วมกันแก้ไขได้ ฉะนั้นแล้วหากผู้ปกครองรู้สึกว่าเลี้ยงดูลูกอย่างเต็มที่หรือดีที่สุดแล้ว แต่ยังเกิดปัญหานี้ขึ้น สิ่งที่สามารถจะช่วยลูกได้ดีที่สุดคือการร่วมกันหาทางออกที่ดีที่สุดทั้งในส่วนของผู้ปกครองและลูกหลาน

มีวิธีจัดการกับความรู้สึกผิดต่อลูกได้อย่างไร?

ก่อนอื่นนั้น ครอบครัวไม่ใช่ปัจจัยเดียวที่กำหนดอนาคตลูก เนื่องจากผู้ปกครองเองก็ไม่สามารถที่จะใช้ชีวิตกับลูกได้ตลอดเวลา หลายครอบครัวที่เลี้ยงลูกด้วยความรักและใส่ใจ มักจะโทษตัวเองเมื่อลูกติดยาเสพติด แต่หากมองย้อนกลับมาที่ตนเองแล้วรู้สึกว่าไม่ได้เกิดจากความผิดพลาดในการเลี้ยงดู สิ่งหนึ่งที่จะทำให้ผู้ปกครองคลายปมในใจหรือเลิกโทษตัวเองได้ ก็คือการประเมินสาเหตุในหลายๆมุมมองที่ทำให้ลูกติดยาเสพติด เช่น

ปัจจัยเรื่องเพื่อน 

กลุ่มเพื่อนของลูกมีคนใช้สารเสพติดหรือไม่

ปัจจัยทางด้านการเรียน 

ลูกมีปัญหาเกี่ยวกับการเรียนหรือไม่

ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม

 เกิดความเครียดหรือความกดดันจากสังคมภายนอกหรือไม่


อีกทั้งความรู้สึกและสภาพจิตใจของผู้เป็นพ่อเป็นแม่นั้นก็มีความสำคัญอย่างมากที่จะเป็นแรงผลักดันในการช่วยเหลือลูก การพูดคุยพบปะกับกลุ่มผู้ปกครองที่กำลังเผชิญปัญหาเดียวกันก็สามารถช่วยลดความรู้สึกโดดเดี่ยวได้ หากรู้สึกว่าการเผชิญปัญหานี้เป็นสิ่งที่กระทบสภาพจิตใจอย่างรุนแรงสามารถขอคำปรึกษาจากจิตแพทย์ 

สถานบำบัดยาเสพติด

 หรือผู้เชี่ยวชาญได้

จะเริ่มต้นช่วยลูกเลิกยาเสพติดได้อย่างไร?

การเริ่มต้นหาทางช่วยลูกเลิกยาเสพติดนั้น เป็นกระบวนการที่ต้องอาศัยทั้ง ความเข้าใจ ความอดทน และการให้การสนับสนุนทางด้านจิตใจของลูก โดยเเนวทางเบื้องต้นที่จะสามารถเริ่มต้นช่วยลูกจากยาเสพติด มีดังต่อไปนี้

1. ตั้งสติและยอมรับปัญหาที่เกิดขึ้น

ผู้ปกครองถือเป็นที่พึ่งของลูกหลาน ดังนั้นเมื่อเกิดปัญหาขึ้นและการที่ผู้ปกครองแสดงออกว่าไม่สามารถควบคุมอารมณ์หรือสติได้ อาจทำให้ลูกหลานไม่กล้าที่จะพูดคุยปรึกษา หรือหาทางออกโดยการปรึกษาหรือพึ่งพาบุคคลอื่น ทำให้ปัญหานั้นไม่ได้ถูกแก้ไข ซึ่งอาจทำให้ปัญหานั้นรุนแรงขึ้น

2. พูดคุยด้วยความใจเย็น

แสดงออกให้ลูกเห็นว่าเราพร้อมที่จะรับฟังและพร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือแก่ลูกโดยไม่แสดงออกถึงความไม่พอใจ หรือรู้สึกผิดหวังในตัวลูก

3. พูดคุยถึงสาเหตุการใช้ยาเสพติด

เป็นการเริ่มต้นที่ทำให้ทั้งผู้ปกครองทั้งลูกได้รู้ถึงสาเหตุที่แท้จริงในการหันไปใช้ยาเสพติด รวมถึงความถี่ในการใช้ วิธีการเสพ เพื่อร่วมกันคิดและหาทางออกในเบื้องต้น

4. ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญหรือสถานบำบัดยาเสพติด

หากผู้ปกครองต้องการแนวทางที่ถูกต้อง หรือคำแนะนำที่เหมาะสม สามารถติดต่อเพื่อปรึกษาเกี่ยวกับแนวทางวิธีช่วยคนติดยาตั้งแต่การเริ่มต้นคุยกับผู้ป่วยยาเสพติด หรือปรึกษาในเรื่องของการเริ่มกระบวนการในการเข้าสู่การบำบัดรักษา ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วสามารถติดต่อขอรับคำปรึกษาในเบื้องต้นได้ทั้งในช่องทางออนไลน์ โทรศัพท์ และการนัดพบผู้เชี่ยวชาญ

สัญญาณที่บ่งบอกว่าถึงเวลาที่ควรพาลูกเข้าสู่การบำบัดยาเสพติด

การหมั่นสังเกตพฤติกรรมของลูกและประเมินสถานการณ์ที่ลูกเป็นอยู่ เป็นอีกหนึ่งสิ่งสำคัญที่ไม่ควรละเลย สัญญาณที่เตือนว่าผู้ปกครองควรนำลูกเข้าสู่กระบวนการบำบัดยาเสพติด มีดังต่อไปนี้

ทางด้านร่างกาย

ร่างกายซูบผอม ตัวซีด

มีอาการตัวสั่นหรือมือสั่น

มีปัญหาในการนอนหลับ หลับมากเกินไปหรือนอนไม่หลับ

อาการทางด้านอารมณ์และพฤติกรรม

ก้าวร้าว หงุดหงิดง่าย

เก็บตัวอยู่คนเดียว หรือหลีกเลี่ยงการอยู่กับครอบครัว

หมดความสนใจในสิ่งที่เคยชอบ

เมื่อไม่ได้ใช้ยาเสพติด เช่น ตัวสั่น เหงื่อออกมาก กระสับกระส่าย ซึมเศร้า คลื่นไส้อาเจียน

โดยสัญญาณที่กล่าวมานั้นเป็นสัญญาณเตือนที่สามารถสังเกตได้ แต่การเข้ารับการบำบัดยาเสพติดไม่จำเป็นต้องรอให้อาการเหล่านั้นเเสดงออกมาจนชัดเจน การนำผู้ป่วยเข้าสู่กระบวนการบำบัดยาเสพติดสามารถทำได้ตั้งแต่รู้ว่าเริ่มเสพเพื่อการฟื้นฟูที่มีประสิทธิภาพและลดการบาดเจ็บของสมอง

ทำอย่างไรหากลูกปฏิเสธการบำบัด?

เป็นอีกหนึ่งกรณีที่สามารถพบได้บ่อย เนื่องจากผู้เสพอาจจะไม่ยอมรับว่าตัวเองติดยาเสพติด คิดว่าเลิกได้ด้วยตนเองหากต้องการเลิก กลัวการถูกตัดสินหรือมองว่าไร้ค่า หรือมีความกังวลที่จะต้องไปอยู่สถานบำบัดยาเสพติด ในกรณีนี้ผู้ปกครองจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเข้าหาด้วยวิธีที่เหมาะกับสภาพจิตใจของผู้ติดยาเสพติด 

โดยวิธีพูดกับคนติดยานั้นควรพูดคุยด้วยความรัก ความเข้าใจ ใช้เหตุผล ชี้ให้เห็นถึงอันตรายของยาเสพติด หรือให้ลูกประเมินดูตนเองว่าตอนนี้สุขภาพร่างกายเปลี่ยนแปลงหรือทรุดโทรมลงอย่างไร และพูดในมุมมองของผู้ปกครองนั้นเห็นว่าตอนนี้ลูกเปลี่ยนไปอย่างไร รวมถึงชี้ให้เห็นว่าหากเข้ารับการบำบัดจะส่งผลดีต่อตัวผู้เสพเองและคนรอบข้างอย่างไร หาสถานบำบัดที่มีสิ่งแวดล้อมที่ดีเพื่อให้ลูกเข้าใจว่าการเข้ารับการบำบัดนั้นไม่ได้ต้องถูกกักขัง หรือทรมานอย่างที่คิด เป็นต้น

การเลี้ยงดูที่ดีแล้วอาจไม่ได้เป็นเกราะป้องกันที่สมบูรณ์แบบ เพราะลูกยังต้องเผชิญกับปัจจัยภายนอกหรือความรู้สึกแฝงมากมายที่ผู้ปกครองไม่สามารถควบคุมได้ ดังนั้นเมื่อเหตุเกิดขึ้นแล้วการหาทางออกย่อมเป็นสิ่งสำคัญก่อนที่จะปัญหายาเสพติดของลูกจะถลำลึกจนเป็นอันตรายต่อสุขภาพและชีวิต ภูฟ้าเรสท์โฮมขอเป็นกำลังใจให้ผู้ปกครองทุกท่านที่กำลังเผชิญกับปัญหาเหล่านี้ และเราพร้อมที่จะเป็นเพื่อนคู่คิดให้กับคุณตั้งแต่เริ่มต้นไปจนถึงวันที่ลูกของคุณสามารถกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างเป็นปกติอีกครั้ง 

ปรึกษาเราวันนี้ 

ติดต่อผู้เชี่ยวชาญและรับข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องเตรียมตัวก่อนรับการรักษาที่ภูฟ้าเรสท์โฮม

สิ่งที่ต้องเตรียมตัวก่อนมารักษายาเสพติด

ลูกติดยาเสพติด คือความล้มเหลวของผู้ปกครองจริงหรือ?

ทำไมเลี้ยงลูกอย่างดีแล้ว แต่ลูกยังมีปัญหายาเสพติด? มาร่วมความเข้าใจปัญหาที่เกิดขึ้น และเรียนรู้วิธีช่วยลูกเลิกยาเสพติดอย่างมีประสิทธิภาพ 


ลูกติดยาเสพติด คือความล้มเหลวของ ผู้ปกครองจริงหรือ?