กลไกของการกระตุ้นให้ผู้ป่วยที่เข้ารับการ

บำบัดอาการติดยา

เสพติดกลับไปเสพยาเสพติดซ้ำ มักจะเกิดขึ้นเมื่อผู้ป่วยต้องเผชิญกับภาวะที่มีความเสี่ยงสูงจนทำให้เกิดแรงกดดันและผู้ป่วยพยายามจะหลีกหนีสภาวะนั้น ผู้ป่วยจะคิดถึงช่วงเวลาแห่งการใช้ยาเสพติดที่ทำให้ผู้ป่วยผู้สึกมีความสุข และไม่ต้องเผชิญหน้ากับความเจ็บปวด เมื่อผู้ป่วยไม่สามารถแก้ปัญหาได้ ผู้ป่วยจึงหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดด้วยการหวนกลับไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดอีกครั้ง โดยเริ่มต้นจากการเสพเป็นครั้งคราว และเมื่อผู้ป่วยยังคงต้องเผชิญกับสังคมเดิมๆ ปัญหาความกดดันเดิมๆ ผู้ป่วยจึงใช้ยาเสพติดอย่างต่อเนื่องจนกลายเป็นกลับไปติดยาเสพติดอีกครั้ง โดยเกณฑ์วัดที่ใช้วัดว่าผู้ป่วยหวนกลับไปติดยาเสพติดอีกครั้งหรือไม่คือการที่ผู้ป่วยที่เคย

รักษาอาการติดยาเสพติด

 กลับไปใช้หรือเสพยาเสพติดอีกครั้งเป็นระยะเวลายาวนานกว่า 30 วัน จนทำให้เกิดผลกระทบต่อร่างกาย และไม่สามารถหยุดเสพได้

ทำไมผู้ป่วยจึงกลับไปเสพยาเสพติดซ้ำหลังการ

การกลับไปเสพยาเสพติดซ้ำอีกครั้งหลังการ

เสพติด เกิดขึ้นได้หลายสาเหตุด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็น

1. บุคลิกและนิสัยส่วนตัวของผู้ป่วย

หากเดิมผู้ป่วยที่เข้ารับรักษาอาการติดยาเสพติด คิดว่าตนเองไร้ค่า ไม่มีความสามารถ มักชอบเปรียบเทียบตนเองกับคนอื่น คิดว่าคนอื่นดีกว่าตนเองอยู่เสมอ ไม่มีความอดทน หวั่นไหวง่าย เมื่อกลับมาสู่สภาพแวดล้อมเดิมๆ ผู้ป่วยก็อาจจะเกิดความคิด ความรู้สึกที่คิดว่าตนเองไร้ค่า ไม่มีความสามารถขึ้นมาอีก เมื่อผู้ป่วยกลับไปคิดหรือรู้สึกแบบนั้นอีก ผู้ป่วยก็จะมีความคิดที่จะหวนกลับไปใช้ยาเสพติดอีกครั้งได้ หากผู้ดูแลทราบและเข้าใจนิสัยนี้ของผู้ป่วยดี ต้องคอยระมัดระวังเป็นพิเศษ และคอยให้กำลังใจผู้ป่วยหลัง

การบำบัดอาการติดยา

อย่างต่อเนื่อง

2. การต้องกลับไปเผชิญกับปัญหาเดิมๆ

ปัญหาในครอบครัว ปัญหาในที่ทำงาน ครอบครัวแตกแยก การหย่าร้าง การได้รับแรงกดดันในที่ทำงาน ฯลฯ ปัญหาเหล่านี้เป็นแรงกระตุ้นที่อาจจะทำให้ผู้ป่วยที่เพิ่ง

 หวนกลับไปเสพยาเสพติดอีกครั้ง เพื่อหลีกหนีปัญหาเดิมๆซึ่งสร้างความเจ็บปวดให้

3. เผชิญหน้ากับบุคคลที่สร้างความเสี่ยง

ผู้ป่วยติดยาเสพติด อาจจะเคยได้รับการชักชวนจากบุคคลใดบุคคลหนึ่งให้เสพยาเสพติด เช่น เพื่อน ญาติ บุคคลผู้ไม่ประสงค์ดี ฯลฯ หากผู้ป่วยที่เพิ่ง

 กลับไปเผชิญหน้ากับบุคคลเหล่านี้อีกครั้ง อาจจะได้รับการชักชวนจากบุคคลเหล่านั้นให้กลับไปเสพยาเสพติดอีกครั้ง หรืออาจจะพบเจอว่าบุคคลเหล่านั้นยังเสพยาเสพติดอยู่ เป็นสภาวะเสี่ยงสูงมากที่สร้างโอกาสให้ผู้ป่วยที่เพิ่ง

 กลับเข้าสู่วงเวียนของการเสพยาเสพติดอีกครั้ง

4. การใช้ชีวิตที่ไม่มีตารางแน่ชัด

เมื่อออกจากสถานบำบัด

รักษาอาการติดยา

 ผู้ป่วยจะต้องใช้เวลาในการปรับตัวให้เคยชินกับสังคมนอกสถานบำบัด ในช่วงการปรับตัว หากผู้ดูแล

ผู้ป่วยติดยาเสพติด

ละเลย หรือไม่ทันระวังคิดว่าผู้ป่วยหายจากอาการติดยาเสพติดแล้วอาจจะก่อให้เกิดความเสี่ยงที่ผู้ป่วยอยากกลับไปเสพยาเสพติดได้เพราะช่วงเวลาที่ผู้ป่วยใช้ชีวิตในสถานบำบัดอาการติดยาเสพติด ผู้ป่วยจะมีตารางการใช้ชีวิตที่แน่นอน มีกิจกรรมทำอย่างต่อเนื่อง แต่เมื่อออกจากสถาน

 ชีวิตเหล่านั้นจะหายไป ผู้ป่วยอาจจะรู้สึกเบื่อหน่าย รู้สึกว่าตนเองไม่มีอะไรทำ ไม่มีคุณค่า ซึ่งช่วงเวลานั้นอาจจะทำให้ผู้ป่วยกลับไปใช้ยาเสพติดได้

5. แรงกดดันจากสังคม

เมื่อผู้ป่วยออกจากสถานบำบัดรักษาอาการติดยาเสพติด ผู้ป่วยจะมีความกังวลว่าตนเองเคยเป็นผู้ป่วยติดยาเสพติด อาจจะไม่ได้รับการยอมรับในสังคม เมื่อกลับเข้าสู่สังคมการทำงาน ครอบครัว โรงเรียน อาจจะมีความรู้สึกผิดติดอยู่ในใจ จนสร้างแรงกดดันให้ผู้ป่วย ผู้ป่วยจะคิดว่าตนเองมีมลทิน ไม่สามารถกลับเป็นคนดีที่ได้รับการยอมรับเหมือนเดิมจนเกิดภาวะเครียด ไม่สามารถรับมือกับอารมณ์ด้านลบของตนเองได้ จนสุดท้ายจึงตัดสินใจกลับไปใช้ยาเสพติดอีกครั้ง



หลังออกจากสถานบำบัดอาการติดยาเสพติด ผู้ดูแลผู้ป่วยติดยาเสพติด ต้องทำความเข้าใจว่าช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่ผู้ป่วยต้องรับมือกับการเปลี่ยนแปลง ต้องปรับตัวเพื่อให้เคยชินกับสังคมใหม่ สภาวะใหม่ๆ สิ่งสำคัญคือผู้ดูแลผู้ป่วยติดยาเสพติด ต้องใส่ใจ คอยสังเกตอาการ และให้กำลังใจ เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความกดดัน และความรู้สึกด้านลบที่จะเกิดขึ้นไปให้ได้

เช็คว่าคนที่คุณรักเป็นผู้ป่วยยาเสพติดระดับใด

กลไกของการกระตุ้นให้ผู้ป่วยที่เข้ารับการบำบัดอาการติดยาเสพติดกลับไปเสพยาเสพติดซ้ำ จนทำให้เกิดแรงกดดันและผู้ป่วยพยายามจะหลีกหนีสภาวะนั้น

สภาวะเสี่ยงกลับไปติดยาเสพติดของผู้ป่วยยาเสพติด